Επένδυση - «ρώσικη ρουλέτα» στον Αστακό

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΗΡΩ ΓΛΑΡΟΥ
Το παραμύθι τα έχει όλα… εμίρηδες και υποσχέσεις για επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, υπόγειες διασυνδέσεις, επικίνδυνες τεχνολογίες και την ελίτ των «μεσαζόντων»… Μόνο που το στόρι δεν έχει τις προδιαγραφές για ένα παραμύθι με happy end, αλλά για ένα θρίλερ που όμοιό του δεν έχει παιχτεί εδώ και χρόνια στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά υπάρχει τόσο μεγάλη πίεση για μια τόσο επικίνδυνη και αμφιλεγόμενη επένδυση, που δεν υπάρχει σε καμιά χώρα της Ευρώπης, αφού, όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, μόνο η χώρα μας, με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης, μπορεί «να πιαστεί τόσο κορόιδο»…
Απασφαλισμένη «βόμβα»

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Εδώ και μήνες προωθείται στη Ναυτική Βιομηχανική Περιοχή του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας επένδυση ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Quatar Petroleum με στόχο την εγκατάσταση δύο μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 1.010 MW, με πρώτη ύλη υγροποιημένο αέριο πετρελαίου (Liquified Petroleum Gas, LPG).
Το σχέδιο προβλέπει τη μεταφορά τουλάχιστον 7 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων υγροποιημένου πετρελαϊκού αερίου τον χρόνο με ειδικά δεξαμενόπλοια από το Κατάρ στο λιμάνι του Αστακού, όπου και θα αποθηκεύονται σε δεξαμενές αλλά και τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου σε δεξαμενές συνολικού όγκου 500.000 κυβικών μέτρων.
Όπως καταγγέλλει η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών και Φορέων του Δήμου Αστακού, «πουθενά στον κόσμο δεν λειτουργεί μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με βάση το υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο λόγω επικινδυνότητας».
Σύμφωνα με την έρευνα που έκαναν τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα, υπάρχουν μόνο τρία εργοστάσια στον κόσμο, ένα στο Πακιστάν των 775 MW και άλλα δύο στην Ιαπωνία των 1.245 MW και 3.600 MW, τα οποία όμως, όπως μας επισήμανε ο Παναγιώτης Χολής, μέλος της Επιτροπής Αγώνα, στο μεν Πακιστάν δεν λειτουργεί, ενώ στην Ιαπωνία χρησιμοποιούν μόνο υγροποιημένο φυσικό αέριο και όχι υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο.
Η επικινδυνότητα αυτής της τεχνολογίας αποδεικνύεται, όπως επισημαίνουν κάτοικοι και φορείς της Αιτωλοακαρνανίας, από τα τρομακτικά δυστυχήματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν, όπως για παράδειγμα το 1984 στο Σαν Χουάν του Μεξικού, όπου έκρηξη σε δεξαμενή υγροποιημένου πετρελαϊκού αερίου είχε αποτέλεσμα περισσότεροι από 600 άνθρωποι να βρουν τραγικό θάνατο, 5.400 να τραυματιστούν, ενώ οι ζημιές υπολογίστηκαν σε πάνω από 30 εκατομμύρια δολάρια.
Δυστύχημα έγινε το 2009 και στην Ιταλία, όταν εξερράγη βαγόνι σε τρένο που μετέφερε υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο, με αποτέλεσμα 16 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και 30 να τραυματιστούν.
Κάτοικοι και φορείς της περιοχής θέτουν και έναν ακόμα πολύ σοβαρό προβληματισμό που προκύπτει από τον υπάρχοντα σχεδιασμό, ο οποίος προβλέπει ότι το 70% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας θα διοχετεύεται μέσω καλωδίων στην Ιταλία.
Το ερώτημα που θέτουν εύλογα είναι: «για ποιο λόγο η επένδυση δεν γίνεται από την Quatar Petroleum στην Ιταλία;» και δίνουν οι ίδιοι την απάντηση ότι «ουδέποτε η Ιταλία θα δεχόταν την εγκατάσταση μονάδας τόσο μεγάλης επικινδυνότητας στο έδαφός της».
Σκιές στο οικονομικό όφελος

Η Επιτροπή Αγώνα, όπως μας επισήμανε ο Παναγιώτης Χολής, αμφισβητεί και το οικονομικό όφελος της επένδυσης, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, οι θέσεις εργασίας που θα προκύψουν μετά την ολοκλήρωση και την πλήρη ανάπτυξη της επένδυσης είναι μόλις 140, αριθμός πολύ μικρός για μια τόσο επικίνδυνη επένδυση που θα επηρεάσει δραματικά ολόκληρη την οικονομία της περιοχής, η οποία στηρίζεται στον τουρισμό, τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Η Επιτροπή Αγώνα υπογραμμίζει ακόμα ότι στην περιοχή του Αστακού επενδύθηκαν μετά το 2000 περίπου 44 δισ. δραχμές για τη μετατροπή τής Ναυτικής Βιομηχανικής Περιοχής σε ένα σύγχρονο λιμάνι – διαμετακομιστικό κέντρο εμπορίου με θεσμοθετημένη ελεύθερη ζώνη εμπορίου και βιομηχανίας, επιλογή που θα τιναχθεί στον «αέρα» εάν η επένδυση για την παραγωγή ενέργειας από υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο προχωρήσει. Αντίστοιχα, όπως λένε, θα τιναχθεί στον «αέρα» και οποιαδήποτε προσπάθεια για ήπιες μορφές ανάπτυξης, έτσι ώστε στην ευρύτερη περιοχή να γίνει αναδιάρθρωση των καλλιεργειών με έμφαση στην ανάπτυξη των βιολογικών προϊόντων, τον εκσυγχρονισμό της κτηνοτροφίας και την ανάπτυξη του αγροτουρισμού μέσα από την ανάδειξη του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της περιοχής.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις

Την έντονη αντίθεσή τους έχουν εκφράσει και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις με αιχμή την Greenpeace, η οποία από την πρώτη στιγμή επισήμανε τους προφανείς κινδύνους για την περιοχή αφού η εγκατάσταση υπάγεται στην Οδηγία Σεβέζο για τις επικίνδυνες βιομηχανικές εγκαταστάσεις αλλά και την περιβαλλοντική «βόμβα» που συνεπάγεται «αφού, με βάση τα τεχνικά χαρακτηριστικά που δόθηκαν στη δημοσιότητα, αναμένεται να εκλύει περί τα 3,5 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα τον χρόνο»!
Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα, υπογράμμισε ότι «η επένδυση απειλεί κυριολεκτικά να τινάξει την περιοχή στον αέρα και δημιουργεί κερκόπορτα, μέσα από την οποία θα ελλοχεύει για πάντα ο κίνδυνος πιο επικίνδυνων και καταστροφικών επενδύσεων». Παράλληλα η Greenpeace κατηγόρησε την κυβέρνηση για ατυχή χειρισμό αφού επέλεξε, όπως σχολίασε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, συντονιστής εκστρατειών του ελληνικού γραφείου, «να κάνει μια σπάνια επίδειξη ισχυρής πολιτικής βούλησης, με την κραυγαλέα προώθηση μιας επένδυσης που τορπιλίζει τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας στην προσπάθεια μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου και την Πράσινη Ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η ίδια η κυβέρνηση».
Πολιτικές «δονήσεις»

Η επένδυση στον Αστακό προκαλεί και υπουργικές κόντρες, αν και προς το παρόν οι τόνοι κρατιούνται χαμηλά.
Η πολιτική φρασεολογία, πάντως, αποκαλύπτει ότι υπάρχει εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών Σπύρος Κουβέλης χαρακτήρισε την επένδυση στον Αστακό «συμφωνία - ορόσημο», ενώ η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη αποφεύγει όχι μόνο τους μεγαλόσχημους χαρακτηρισμούς αλλά ακόμα και τις απλές δηλώσεις…
Επισημαίνεται ότι το μνημόνιο στρατηγικής συνεργασίας για τη μεταφορά υγροποιημένου πετρελαϊκού αερίου που έχει προκαλέσει «έκρηξη» αντιδράσεων, υπέγραψε ο Σπύρος Κουβέλης, ενώ η Τίνα Μπιρμπίλη υπέγραψε ξεχωριστό μνημόνιο συνεργασίας που αφορά τη δυνατότητα συνεργασίας για την ανάπτυξη τερματικών υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Οι συγκρούσεις αναμένεται πάντως να χτυπήσουν «κόκκινο» σε υψηλότερο επίπεδο αφού αργά αλλά σταθερά αρχίζουν στο παρασκήνιο να διατυπώνονται αντίθετες απόψεις για την οικονομική βαρύτητα της επένδυσης αλλά και για το γεγονός ότι αναμένεται να προχωρήσει με τη διαδικασία «fast track», όπως αυτή προβλέπεται από το σχέδιο νόμου για την επιτάχυνση των μεγάλων έργων, διαδικασία που μάλλον θα προκαλέσει δριμύτατες αντιδράσεις.
http://topontiki.gr/article/10294