Χάθηκαν 2 εκατ. στρέμματα δάσους σε 20 χρόνια

Από το 1987 έως το 2007 η Ελλάδα έχει χάσει από πυρκαγιές πάνω από 2 εκατομμύρια στρέμματα δασών-δασικών εκτάσεων και 4 εκατ. χορτολιβαδικών, σύμφωνα με τα στοιχεία της δασικής χαρτογράφησης που πραγματοποίησε το WWF σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του προγράμματος «Το μέλλον των δασών» (τα στοιχεία από τις πυρκαγιές στη Ρόδο 2008 και στην Αττική το 2009 δεν έχουν συμπεριληφθεί).

Οπως αποκαλύπτει η έκθεση, οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται στην εξαφάνιση των δασών, αφού σε ακόμη δυσμενέστερη θέση βρίσκεται η δραστηριότητα παραγωγής δασικών προϊόντων- υλοτομία, παραγωγή ρητίνης, ορεινή κτηνοτροφία.
* Συγκεκριμένα στη χώρα δεν λειτουργούν οργανωμένα κτηνοτροφικά πάρκα, ούτε και εφαρμόζονται συστηματικά μέτρα διαχείρισης κτηνοτροφίας, με αποτέλεσμα άλλες περιοχές να παρουσιάζουν υπερβόσκηση και άλλες έλλειψη αιγοπροβατοτροφίας. Η απαγόρευση της βόσκησης είναι υποχρεωτική κάποια χρόνια για να ισορροπήσει το οικοσύστημα. Ομως ο νόμος που την απαγορεύει επί μία δεκαετία εξοντώνει τους κτηνοτρόφους, οι οποίοι τον αψηφούν εντελώς, με ολέθρια αποτελέσματα στη δασική αναγέννηση. Η μείωση της κτηνοτροφίας δεν οδηγεί μόνο σε υποβάθμιση των δασικών βιοτόπων, αλλά και στη συσσώρευση βιομάζας, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα για πυρκαγιές.
* Μετά τις πυρκαγιές του 2007, το WWF, σε συνεργασία με το εργαστήριο Λιβαδοπονίας του ΑΠΘ, εκπόνησε προμελέτη-πρόταση για τη διαχείριση της βόσκησης στις πυρόπληκτες περιοχές της Πελοποννήσου. Το σύνολο αυτών των δράσεων επιβεβαίωσε εκτεταμένη βόσκηση στις καμένες περιοχές, αδυναμία των δασαρχείων να επιβάλουν μέτρα αστυνόμευσης, ενώ το Ταμείο Αρωγής Πυροπλήκτων αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει έργα υποδομής και οργάνωσης τοπικών συστημάτων διαχείρισης της κτηνοτροφίας με μελέτες που χορηγούσε δωρεάν το WWF.
Επίσης, η παραγωγή ξυλείας μειώθηκε ραγδαία την τελευταία εικοσαετία, χάνοντας το 33% του συνολικού της όγκου. Σημειωτέον ότι τα διαχειριζόμενα δάση αποτελούν μόνο το 35% των δασών της χώρας. Η ρητινοσυλλογή από το 1950 έχει απολέσει το 75% του όγκου παραγωγής της.
* Οπως αναφέρει ο Κ. Λιαρίκος, υπεύθυνος περιβαλλοντικών προγραμμάτων του WWF: «Η δασική διαχείριση ακολουθεί πιστά την κακή μοίρα της Δασικής Υπηρεσίας, με μειωμένους οικονομικούς πόρους, ελλιπείς υποδομές και ανεπάρκεια προσωπικού (50% κενές οργανικές θέσεις). Στα Εθνικά Πάρκα ή στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura, τα μέτρα διαχείρισης είναι ανύπαρκτα, ενώ οι φορείς διαχείρισης, όπου υπάρχουν, αντιμετωπίζουν τεράστια ελλείμματα στήριξης».